dinsdag 21 april 2009

Bladerwerk

En er bestaat een neiging tot graven. Niet het abnormale, maar het normale zelf staat op het spel. Zijn naam lijkt op het Italiaanse woord voor vuur. Mijn papegaai mist elke symbolische betekenis. Extreme dissociatie. Waaronder dingen die in het extracurriculaire plaatsvinden. Dit is een geschiedenis van verwaarlozing. Wat weet ik van het homo-ouderschap? Niet meer dan plots in een serie. Waarden die alleen abstract begrijpelijk blijken. Directheid van hart. Jij stamelt de naakte mogelijkheid, terwijl hij op het punt staat het Utopia te verlaten en zich blijvend te vestigen. Het moet vooral efficiƫnter gaan. Rimbaud wordt gezocht in twaalf landen. Na de puinhopen van Paars komt er heel lang niets. Erotiek is een gemiddelde. Zo nu en dan duikt er een voorwendsel uit op. Wie is er om te plaveien? Vulling, onder meer. Watheid, zeker. Het voorgaande geeft prettig ruggensteun. Riantheid. Het wrede theater. Incoherentie als levensvorm. Hoeveel meningen in een jaar. Eerder dan grootsheid ligt er sensitiviteit in haar antwoord. Het is onmiskenbaar, zelfs zij geeft haar leven vorm. Een zij is ongewoon, onpoƫtisch en lyrisch. Dit is een noviteit.

2 opmerkingen:

  1. Een prozaflarf? Of is dit geen digitaal bladerwerk, maar nog een echt ouderwetse hink-stap-sprong door het papier?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het is geen digitaal bladerwerk, geen flarf - tenminste niet in methode, misschien wel in toon. Het is me geloof ik om die toon te doen.

    BeantwoordenVerwijderen